ਮਨਮੌਜੀ, ਬੇਝਿਜਕ ‘ਬਾਇਕਰਨੀ’ ਚੁਣੋਤੀ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ ਮਰਦਾਂ ਦੀ ਸਰਵਉੱਚਤਾ ਨੂੰ........
18 ਸਾਲ ਵਲੋਂ 60 ਸਾਲ ਤੱਕ ਦੀ ਔਰਤ ਬਾਇਕਰ ਹਨ ਮੈਂਬਰ . . .
‘ਬਾਇਕਰਨੀ’ ਗਰੁਪ ਵਿੱਚ 700 ਔਰਤ ਬਾਇਕਰ . . .
ਜੋਸ਼ ਅਤੇ ਜਨੂੰਨ ਜਿਸ ਉੱਤੇ ਸਵਾਰ ਹੋ ਜਾਵੇ , ਉਸਦੇ ਲਈ ਕੋਈ ਵੀ ਕੰਮ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ । ਉਦੋਂ ਤਾਂ 14 ਸਾਲ ਦੀ ਉਰਵਸ਼ੀ ਪਟੋਲੇ ਨੇ ਜਦੋਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਬਾਇਕ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲਗਾਇਆ ਸੀ ਤਾਂ ਕਦੇ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸੋਚਿਆ ਸੀ ਕਿ ਅੱਗੇ ਚਲਕੇ ਇੱਕ ਦਿਨ ਉਹ ਪ੍ਰੋਫੇਸ਼ਨਲ ਬਾਇਕਰ ਬਨਣ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਰੇਸਿੰਗ ਚੈੰਪਿਅਨ ਬਣਨਗੀਆਂ । ਅੱਜ ਉਰਵਸ਼ੀ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡਿਆ ਦੇ ਜਰਿਏ ‘ਬਾਇਕਰਨੀ’ ਨਾਮ ਵਲੋਂ ਇੱਕ ਸੰਗਠਨ ਚਲਾ ਰਹੀ ਹਨ । ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਰੀਬ ਸੱਤ ਸੌ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਔਰਤਾਂ ਜੁਡ਼ੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਸਾਰੀਆਂ ਬਾਇਕ ਚਲਾਣ ਵਿੱਚ ਮਾਹਰ ਹਨ । ‘ਬਾਇਕਰਨੀ’ਦੇ ਜਰਿਏ ਉਰਵਸ਼ੀ ਨਾ ਸਿਰਫ ਔਰਤਾਂ ਵਿੱਚ ਆਤਮਵਿਸ਼ਵਾਸ ਭਰ ਰਹੀ ਹੈ ਸਗੋਂ ਔਰਤ ਸਸ਼ਕਤੀਕਰਣ ਵਲੋਂ ਜੁਡ਼ੇ ਕਈ ਕੰਮ ਵੀ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਇੰਨਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ‘ਬਾਇਕਰਨੀ’ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਅਜਿਹਾ ਔਰਤ ਗਰੁਪ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹੇ ਮੋਟਰਸਾਇਕਿਲ ਤੇ ਦਿੱਲੀ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਸਭਤੋਂ ਉੱਚੀ ਸੜਕ ਲੱਦਾਖ ਦੇ ਖਰਦੁੰਗਲਾ ਦੱਰੇ ਤੱਕ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ । ਇਸ ਕਾਰਣ ਹੀ ਇਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਨਾਮ ‘ਲਿਮਕਾ ਬੁੱਕ ਆਫ ਰਿਕਾਰਡ’ ਵਿੱਚ ਵੀ ਦਰਜ ਹੈ ।
ਉਰਵਸ਼ੀ ਜਦੋਂ 14 ਸਾਲ ਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਪੰਚਰ ਵਾਲੇ ਦੀ ਬਾਇਕ ਲੈ ਕੇ ਉਸ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਅਜਮਾਇਆ । ਯੋਰ ਸਟੋਰੀ ਨੂੰ ਉਰਵਸ਼ੀ ਨੇ ਦੱਸਿਆ
“ਮੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਬਾਇਕ ਚਲਾਨਾ ਨਹੀਂ ਸਿਖਾਇਆ ਸੀ ਸਗੋਂ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਉਸਨੂੰ ਚਲਾਨਾ ਸਿੱਖਿਆ । ਦਰਅਸਲ ਮੈਨੂੰ ਰੁਮਾਂਚ ਕਾਫ਼ੀ ਪਸੰਦ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੌਰਾਨ ਕੁੱਝ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਫਿਲਮਾਂ ਆਈ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਬਾਇਕ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਕਾਫ਼ੀ ਕਾਰਨਾਮੇ ਵਿਖਾਏ ਗਏ ਸਨ । ਮਜੇਦਾਰ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਬਾਇਕ ਚਲਾਨਾ ਸਿੱਖਿਆ ਤਾਂ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਭਿਨਕ ਘਰ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਲੱਗਣ ਦਿੱਤੀ , ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਨੂੰ ਡਰ ਸੀ ਕਿ ਘਰ ਵਾਲੇ ਇਸ ਕੰਮ ਨੂੰ ਕਰਣ ਤੋਂ ਰੋਕ ਨਾ ਦੇਣ । ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੈਂ ਚੋਰੀ ਛੁਪੇ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਤੋਂ ਬਾਇਕ ਲੈ ਕੇ ਚਲਾਂਦੀ ।“
ਜਦੋਂ ਉਰਵਸ਼ੀ ਕਾਲਜ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਵਕਤ ਬਾਇਕ ਉੱਤੇ ਸਟੰਟ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ੀ ਕਰੇਜ ਸੀ । ਜਿਸਦੇ ਬਾਅਦ ਆਪ ਨੇ ਸਟੰਟ ਬਾਇਕਰ ਦੇ ਨਾਲ ਸਟੰਟ ਕਰਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ । ਇੱਕ ਵਾਰ ਸਟੰਟ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਗੰਭੀਰ ਚੋਟ ਆਈ ਜਿਸਦੇ ਬਾਅਦ ਉਨ੍ਹਾਂਨੂੰ ਹਸਪਤਾਲ ਲੈ ਜਾਣਾ ਪਿਆ । ਜਦੋਂ ਉਰਵਸ਼ੀ ਦੇ ਮਾਤੇ - ਪਿਤਾ ਹਸਪਤਾਲ ਪੁੱਜੇ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂਨੂੰ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਡਰਦੇ ਹੋਏ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਧੀ ਨਾ ਸਿਰਫ ਬਾਇਕ ਚਲਾਂਦੀ ਹੈ ਸਗੋਂ ਉਹ ਸਟੰਟ ਵੀ ਕਰਦੀ ਹੈ , ਲੇਕਿਨ ਆਸ ਦੇ ਉਲਟ ਉਰਵਸ਼ੀ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਹੌਸਲਾ ਵਧਾਇਆ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਵੀ ਆਪਣੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ੀ ਵੱਡੇ ਬਾਇਕਰ ਸਨ ਅਤੇ ਸਟੰਟ ਵੀ ਕਰਦੇ ਸਨ । ਜਿਸਦੇ ਬਾਅਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਉਨ੍ਹਾਂਨੂੰ ਇੱਕ ਬਾਇਕ ਖਰੀਦ ਕੇ ਦਿੱਤੀ ।
ਉਰਵਸ਼ੀ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂਨੇ ਬਾਇਕ ਦੇ ਸਟੰਟ ਸੀਖੇ ਤਾਂ ਉਸ ਵਕਤ ਕੁੱਝ ਹੀ ਲੜਕੀਆ ਬਾਇਕ ਚਲਾਉਦੀਆਂ ਸੀ । ਸਟੰਟ ਸਿੱਖਣ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਉਨ੍ਹਾਂਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਲੜਕੀਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਆਦਾ ਇੱਜਤ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂਨੂੰ ਮਿਲਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂਨੂੰ ਕਿਸੇ ਸਟੰਟ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਮੁੱਖਤਾ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ । ਤੱਦ ਉਨ੍ਹਾਂਨੇ ਫੈਸਲਾ ਲਿਆ ਕਿ ਅੱਗੇ ਚਲਕੇ ਉਹ ਕੁੱਝ ਹੱਟ ਕਰਨਗੇ ਤਾਂਕਿ ਜੋ ਸਨਮਾਨ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਲੜਕੀਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਮਿਲੇ । ਹੌਲੀ - ਹੌਲੀ ਉਰਵਸ਼ੀ ਦੀ ਚਰਚਾ ਆਟੋਮੋਬਾਇਲ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਲੱਗੀ । ਜਿਸਦੇ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਆਟੋਮੋਬਾਇਲ ਕੰਪਨੀ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਬਾਇਕ ਲਈ ਟੇਸਟ ਰਾਇਡਰ ਬਨਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਦਿੱਤਾ । ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਉਰਵਸ਼ੀ ਦੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਅਜਿਹੀ ਕੁੱਝ ਹੋਰ ਲੜਕੀਆਂ ਨਾਲ ਹੋਈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜਰਿਏ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਚਲਾ ਕਿ ਦੂੱਜੇ ਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਲੜਕੀਆਂ ਬਾਇਕ ਚਲਾਣ ਦੀ ਸ਼ੌਕੀਨ ਹਨ । ਤੱਦ ਇੰਨਾ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਕਿਉਂ ਨਾ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਪਲੇਟਫਾਰਮ ਬਣਾਇਆ ਜਾਵੇ ਜਿੱਥੇ ਉੱਤੇ ਦੂੱਜੇ ਰਾਜਾਂ ਦੀਆਂ ਲੜਕੀਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਜਾ ਸਕੇ ।
2011 ਵਿੱਚ ਉਰਵਸ਼ੀ ਨੇ ਇੱਕ ਫੇਸਬੁਕ ਪੇਜ ਬਣਾਇਆ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਰੱਖਿਆ ‘ਬਾਇਕਰਨੀ’ । ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਵਿੱਚ ਕਰੀਬ 15 ਲੜਕੀਆਂ ਇਸ ਗਰੁਪ ਦੇ ਨਾਲ ਜੁੜੀਆਂ । ਹੌਲੀ - ਹੌਲੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਵੱਧਦੇ ਗਏ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਬਾਇਕ ਚਲਾਣ ਵਾਲੀ ਦੀ ਗਿਣਤੀ 40 ਲੜਕੀਆਂ ਤੱਕ ਪਹੁਂਚ ਗਈ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਬਾਅਦ ਇੰਨਾ ਨੇ ਤੈਅ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇਹ ਸਭ ਮਿਲਕੇ ਬਾਇਕ ਤੇ ਇੱਕ ਲੰਮੀ ਯਾਤਰਾ ਉੱਤੇ ਜਾਣਗੀਆਂ। ਇੰਨਾ ਨੇ ‘ਰਾਇਲ ਏਨਫੀਲਡ’ ਕੰਪਨੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਉਹ ਇਸਦੇ ਲਈ ਖੁਸ਼ੀ ਖੁਸ਼ੀ ਤਿਆਰ ਹੋ ਗਏ । ਇਸਦੇ ਬਾਅਦ ਸਿਤੰਬਰ ,2011 ਵਿੱਚ ‘ਬਾਇਕਰਨੀ’ ਗਰੁਪ ਦੀਆਂ 11 ਲੜਕੀਆਂ ਮਿਲਕੇ ਦਿੱਲੀ ਤੋਂ ਲੱਦਾਖ ਦੇ ਖਰਦੁੰਗਲਾ ਤੱਕ ਬਾਇਕ ਚਲਾਕੇ ਗਈਆਂ । ਇਸਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਲੜਕੀਆਂ ਦਾ ਕੋਈ ਗਰੁਪ ਉੱਥੇ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਅੱਪੜਿਆ ਸੀ । ਜਿਸਦੇ ਬਾਅਦ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਨਾਮ ‘ਲਿਮਕਾ ਬੁੱਕ ਆਫ ਰਿਕਾਰਡ’ ਵਿੱਚ ਨਾਮ ਦਰਜ ਹੋਇਆ ।
ਇਸ ਕਾਰਨਾਮੇਂ ਦੇ ਬਾਅਦ ‘ਬਾਇਕਰਨੀ’ ਕਾਫ਼ੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੋ ਗਿਆ , ਜਿਸਦੇ ਬਾਅਦ ਦੂੱਜੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਦੀਆਂ ਲੜਕੀਆਂ ਵੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਜੁਡ਼ਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਣ ਲੱਗੀਆਂ । ਇਸਦੇ ਬਾਅਦ ਹਰ ਸ਼ਹਿਰ ਲਈ ਵੱਖ ਵੱਖ ਗਰੁਪ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਗਏ । ਅੱਜ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਇਹ ਗਰੁਪ ਪੁਣੇ , ਮੁਂਬਈ , ਦਿੱਲੀ , ਬੇਗਲੌਰ , ਹੈਦਰਾਬਾਦ ,ਕੋਲਕੱਤਾ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਹਨ। ‘ਬਾਇਕਰਨੀ’ ਵਿੱਚ ਕੁਲ ਸੱਤ ਸੌ ਵਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਲੜਕੀਆਂ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹਨ । ‘ਬਾਇਕਰਨੀ’ ਦਾ ਮੁੱਖ ਉਦੇਸ਼ ਬਾਇਕ ਦੇ ਜਰਿਏ ਔਰਤ ਸਸ਼ਕਤੀਕਰਣ ਕਰਨਾ ਹੈ । ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੂੰ ਇਹ ਦੱਸਣਾ ਕਿ ਲੜਕੀਆਂ ਵੀ ਕੋਈ ਵੀ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦੀਆਂ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਕਿਸੇ ਸੀਮਾ ਵਿੱਚ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਨਹੀਂ ਹਨ । ਕੋਈ ਕੁੜੀ ਜੇਕਰ ਬਾਇਕ ਚਲਾਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਚਲਾ ਸਕਦੀ ਹੈ ਇਸ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਰੂਕਾਵਟ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਹੀਂ ਹੈ ।
ਇਹ ਲੋਕ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਬਾਇਕ ਚਲਾਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ । ਇਸਦੇ ਇਲਾਵਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਾਮਾਜਕ ਕੰਮ ਲਈ ਇਹ ਵਾਲਿੰਟਿਅਰ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਵੀ ਨਿਭਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ । ਇਹ ਲੋਕ ‘ਕਰਾਈ’ ਵਰਗੇ ਸਾਮਾਜਕ ਸੰਗਠਨਾਂ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ । ‘ਬਾਇਕਰਨੀ’ਦੇ ਮੈਬਰਾਂ ਨੂੰ ਬਾਇਕ ਚਲਾਂਦੇ ਵਕਤ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾ ਹੋ ਇਸਦੇ ਲਈ ਇਹ ਨਵੇਂ ਮੈਬਰਾਂ ਨੂੰ ਬਾਇਕ ਰਿਪੇਇਰ ਕਰਣ ਦੀ ਟ੍ਰੇਨਿੰਗ ਵੀ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਨਾਲ ਹੀ ਜੋ ਨਵੀਂ ਲੜਕੀਆਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਾਇਕ ਚਲਾਨੀ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ ਉਨ੍ਹਾਂਨੂੰ ਇਹ ਬਾਇਕ ਚਲਾਨਾ ਸਿਖਾਂਦੇ ਹਨ । ‘ਬਾਇਕਰਨੀ’ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਬਝੀ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੀ ਉਹ ਆਏ ਛੋਟੀ ਵੱਡੀ ਯਾਤਰਾਵਾਂ ਕਰਦੀ ਹੈ । ਇਸਦੇ ਕੁੱਝ ਮੈਂਬਰ ਵੱਖਰੇ ਸਟੰਟ ਮੁਕਾਬਲਾ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਵੀ ਲੈਂਦੇ ਹਾਂ ।
ਉਰਵਸ਼ੀ ਦੇ ਮੁਤਾਬਕ “ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਕਈ ਔਰਤਾਂ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਲੈਂਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਦੱਸਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਜੁਡ਼ਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਤਨਾਵ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਸੀ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪਰਵਾਰਿਕ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਸੀ , ੫ਰ ‘ਬਾਇਕਰਨੀ’ਨਾਲ ਜੁਡ਼ਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਸਿੱਖਿਆ ਕਿ ਉਸ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹਾਲਾਤ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਵੇਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । ” ਇਸਦੀ ਇੱਕ ਵਜ੍ਹਾ ਹੋਰ ਵੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਤੀਵੀਂ ਬਾਇਕਰ ਇੱਕ ਦੂੱਜੇ ਦੀ ਕਾਫ਼ੀ ਮਦਦ ਵੀ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ਫਿਰ ਚਾਹੇ ਪਰਵਾਰਿਕ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਦੂਜੀ ਕੋਈ ਹੋਰ । ਇਹ ਪਰਿਵਾਰ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਸਮਝਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਧੀ ਜਾਂ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਇਸ ਕੰਮ ਨੂੰ ਕਰਣ ਵਲੋਂ ਨਾ ਰੋਕਣ। ਅੱਜ ‘ਬਾਇਕਰਨੀ’ ਗਰੁਪ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹੋਏ ਕਈ ਦੂੱਜੇ ਬਾਇਕਰ ਗਰੁਪ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਰਹੇ ਹਨ ।
‘ਬਾਇਕਰਨੀ’ ਗਰੁਪ ਵਿੱਚ ਕਾਲਜ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਵਲੋਂ ਲੈ ਕੇ 60 ਸਾਲ ਦੀ ਬੁਜੁਰਗ ਔਰਤ ਤੱਕ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹਨ । ਇਸ ਗਰੁਪ ਵਿੱਚ ਇੰਜੀਨਿਅਰਿੰਗ ਦੇ ਖੇਤਰ ਨਾਲ ਜੁੜੀਆਂ ਜਿਆਦਾਤਰ ਔਰਤ ਮੈਂਬਰ ਹਨ ਤੇ ਕੁੱਝ ਔਰਤ ਸੰਪਾਦਕ ਅਤੇ ਕਾਰੋਬਾਰੀ ਵੀ ਹਨ । ਅੱਗੇ ਚਲਕੇ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਔਰਤਾਂ ਲਈ ਟ੍ਰੇਨਿੰਗ ਅਤੇ ਰੇਸਿੰਗ ਏਕੇਡਮੀ ਖੋਲ੍ਹਣੀ ਦੀ ਹੈ । ਇਸਦੇ ਇਲਾਵਾ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਹਰ ਵੱਡੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਮੋਟਰਸਾਇਕਿਲ ਦੀ ਮੇਂਟਿਨੇਂਸ ਲਈ ਵਰਕਸ਼ਾਪ ਵੀ ਖੋਲ੍ਹਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ । ਨਾਲ ਹੀ ਇਹ ਚਾਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਔਰਤਾਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਜੁੜਣ । ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਅਗਲਾ ਟੀਚਾ ਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਬਾਇਕ ਦੇ ਜਰਿਏ ਯਾਤਰਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੱਧਰ ਉੱਤੇ ਹਰ ਸਾਲ ਦੋ ਵਾਰ ਬੈਠਕ ਵੀ ਕਰਦੇ ਹਾਂ । ਸਲਾਨਾ ਬੈਠਕ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਹਰ ਸਾਲ ਜਨਵਰੀ ਵਿੱਚ ਲਿਮਕਾ ਬੁੱਕ ਆਫ ਰਿਕਾਰਡ ਵਿੱਚ ‘ਬਾਇਕਰਨੀ’ ਦੀ ਉਪਲਬਧੀ ਦਰਜ ਹੋਇਆ ।
ਇਸ ਕਾਰਨਾਮੇਂ ਦੇ ਬਾਅਦ ‘ਬਾਇਕਰਨੀ’ ਕਾਫ਼ੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੋ ਗਿਆ , ਜਿਸਦੇ ਬਾਅਦ ਦੂੱਜੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਦੀਆਂ ਲੜਕੀਆਂ ਵੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਜੁਡ਼ਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਣ ਲੱਗੀਆਂ । ਇਸਦੇ ਬਾਅਦ ਹਰ ਸ਼ਹਿਰ ਲਈ ਵੱਖ ਵੱਖ ਗਰੁਪ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਗਏ । ਅੱਜ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਇਹ ਗਰੁਪ ਪੁਣੇ , ਮੁਂਬਈ , ਦਿੱਲੀ , ਬੇਗਲੌਰ , ਹੈਦਰਾਬਾਦ ,ਕੋਲਕੱਤਾ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਹਨ। ‘ਬਾਇਕਰਨੀ’ ਵਿੱਚ ਕੁਲ ਸੱਤ ਸੌ ਵਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਲੜਕੀਆਂ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹਨ । ‘ਬਾਇਕਰਨੀ’ ਦਾ ਮੁੱਖ ਉਦੇਸ਼ ਬਾਇਕ ਦੇ ਜਰਿਏ ਔਰਤ ਸਸ਼ਕਤੀਕਰਣ ਕਰਨਾ ਹੈ । ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੂੰ ਇਹ ਦੱਸਣਾ ਕਿ ਲੜਕੀਆਂ ਵੀ ਕੋਈ ਵੀ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦੀਆਂ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਕਿਸੇ ਸੀਮਾ ਵਿੱਚ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਨਹੀਂ ਹਨ । ਕੋਈ ਕੁੜੀ ਜੇਕਰ ਬਾਇਕ ਚਲਾਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਚਲਾ ਸਕਦੀ ਹੈ ਇਸ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਰੂਕਾਵਟ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਹੀਂ ਹੈ ।
ਇਹ ਲੋਕ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਬਾਇਕ ਚਲਾਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ । ਇਸਦੇ ਇਲਾਵਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਾਮਾਜਕ ਕੰਮ ਲਈ ਇਹ ਵਾਲਿੰਟਿਅਰ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਵੀ ਨਿਭਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ । ਇਹ ਲੋਕ ‘ਕਰਾਈ’ ਵਰਗੇ ਸਾਮਾਜਕ ਸੰਗਠਨਾਂ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ । ‘ਬਾਇਕਰਨੀ’ਦੇ ਮੈਬਰਾਂ ਨੂੰ ਬਾਇਕ ਚਲਾਂਦੇ ਵਕਤ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾ ਹੋ ਇਸਦੇ ਲਈ ਇਹ ਨਵੇਂ ਮੈਬਰਾਂ ਨੂੰ ਬਾਇਕ ਰਿਪੇਇਰ ਕਰਣ ਦੀ ਟ੍ਰੇਨਿੰਗ ਵੀ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਨਾਲ ਹੀ ਜੋ ਨਵੀਂ ਲੜਕੀਆਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਾਇਕ ਚਲਾਨੀ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ ਉਨ੍ਹਾਂਨੂੰ ਇਹ ਬਾਇਕ ਚਲਾਨਾ ਸਿਖਾਂਦੇ ਹਨ । ‘ਬਾਇਕਰਨੀ’ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਬਝੀ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੀ ਉਹ ਆਏ ਛੋਟੀ ਵੱਡੀ ਯਾਤਰਾਵਾਂ ਕਰਦੀ ਹੈ । ਇਸਦੇ ਕੁੱਝ ਮੈਂਬਰ ਵੱਖਰੇ ਸਟੰਟ ਮੁਕਾਬਲਾ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਵੀ ਲੈਂਦੇ ਹਾਂ ।
ਉਰਵਸ਼ੀ ਦੇ ਮੁਤਾਬਕ “ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਕਈ ਔਰਤਾਂ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਲੈਂਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਦੱਸਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਜੁਡ਼ਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਤਨਾਵ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਸੀ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪਰਵਾਰਿਕ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਸੀ , ੫ਰ ‘ਬਾਇਕਰਨੀ’ਨਾਲ ਜੁਡ਼ਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਸਿੱਖਿਆ ਕਿ ਉਸ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹਾਲਾਤ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਵੇਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । ” ਇਸਦੀ ਇੱਕ ਵਜ੍ਹਾ ਹੋਰ ਵੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਤੀਵੀਂ ਬਾਇਕਰ ਇੱਕ ਦੂੱਜੇ ਦੀ ਕਾਫ਼ੀ ਮਦਦ ਵੀ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ਫਿਰ ਚਾਹੇ ਪਰਵਾਰਿਕ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਦੂਜੀ ਕੋਈ ਹੋਰ । ਇਹ ਪਰਿਵਾਰ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਸਮਝਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਧੀ ਜਾਂ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਇਸ ਕੰਮ ਨੂੰ ਕਰਣ ਵਲੋਂ ਨਾ ਰੋਕਣ। ਅੱਜ ‘ਬਾਇਕਰਨੀ’ ਗਰੁਪ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹੋਏ ਕਈ ਦੂੱਜੇ ਬਾਇਕਰ ਗਰੁਪ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਰਹੇ ਹਨ ।
‘ਬਾਇਕਰਨੀ’ ਗਰੁਪ ਵਿੱਚ ਕਾਲਜ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਵਲੋਂ ਲੈ ਕੇ 60 ਸਾਲ ਦੀ ਬੁਜੁਰਗ ਔਰਤ ਤੱਕ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹਨ । ਇਸ ਗਰੁਪ ਵਿੱਚ ਇੰਜੀਨਿਅਰਿੰਗ ਦੇ ਖੇਤਰ ਨਾਲ ਜੁੜੀਆਂ ਜਿਆਦਾਤਰ ਔਰਤ ਮੈਂਬਰ ਹਨ ਤੇ ਕੁੱਝ ਔਰਤ ਸੰਪਾਦਕ ਅਤੇ ਕਾਰੋਬਾਰੀ ਵੀ ਹਨ । ਅੱਗੇ ਚਲਕੇ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਔਰਤਾਂ ਲਈ ਟ੍ਰੇਨਿੰਗ ਅਤੇ ਰੇਸਿੰਗ ਏਕੇਡਮੀ ਖੋਲ੍ਹਣੀ ਦੀ ਹੈ । ਇਸਦੇ ਇਲਾਵਾ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਹਰ ਵੱਡੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਮੋਟਰਸਾਇਕਿਲ ਦੀ ਮੇਂਟਿਨੇਂਸ ਲਈ ਵਰਕਸ਼ਾਪ ਵੀ ਖੋਲ੍ਹਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ । ਨਾਲ ਹੀ ਇਹ ਚਾਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਔਰਤਾਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਜੁੜਣ । ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਅਗਲਾ ਟੀਚਾ ਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਬਾਇਕ ਦੇ ਜਰਿਏ ਯਾਤਰਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ । ਸਾਲ 2016 ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਬੈਠਕ ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਵਿੱਚ ਹੋਵੇਗੀ । ਜਦੋਂ ਕਿ ਦੂਜੀ ਬੈਠਕ ਮਈ ਵਿੱਚ ‘ਇੰਟਰਨੇਸ਼ਨਲ ਫੀਮੇਲ ਰਾਇਡ ਡੇ’ ਦੇ ਮੌਕੇ ਉੱਤੇ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ।
ਉਰਵਸ਼ੀ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ “ਇਸ ਸਾਲ ਹੁਣ ਤੱਕ ਮੈਂ ਦੋ ਰੇਸ ਜਿੱਤ ਚੁੱਕੀ ਹਾਂ । ਇਹ ਦੇ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ ਰੇਸ ਪਿਛਲੇ ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਤੋਂ ਜਿੱਤਦੀ ਆ ਰਹੀ ਹਾਂ ਜੋ ਗੋਆ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੀ ਹੈ । ਖਾਸ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਰੇਸ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਟ੍ਰੈਕ ਉੱਤੇ ਹੁੰਦੀ ਹੈ । ”
ਲੇਖਕ: ਹਰੀਸ਼ ਬਿਸ਼ਟ
ਅਨੁਵਾਦ: ਕੋਮਲਜੀਤ ਕੌਰ
