ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਰੇਸਟੋਰੇਂਟ ਵਿੱਚ ਝਾਡ਼ੂ - ਪੋਛਾ ਕਰਣ ਵਾਲੇ ਨੇ ਬਣਾਇਆ ਸਰਵਣਾ ਭਵਨ , ਅੱਜ 80 ਰੇਸਟੋਰੇਂਟ ਦੇ ਮਾਲਿਕ
Monday December 14, 2015,
8 min Read
ਵੇਟਰ ਤੋਂ 80 ਭੋਜਨਾਲਾ ਦਾ ਮਾਲਕ.....ਪੀ ਰਾਜਗੋਪਾਲ
ਘਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਸਾਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲ ਭੋਜਨ ਕਰਨਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਮਨ ਵਿੱਚ ਕੀ ਖਆਲ ਆਉਂਦਾ ਹੈ- ਇੱਕ ਇੱਦਾਂ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਜਿੱਥੇ ਦਾ ਭੋਜਨ ਖਾਣ ਲਈ ਸੁਆਦੀ ਹੋਵੇ, ਤੁਹਾਡੇ ਬਜਟ ਵਿੱਚ ਹੋਵੇ, ਅਤੇ ਭੋਜਨਾਲਾ ਵਿੱਚ ਸਫਾਈ ਵੱਲ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਧਿਆਨ ਰੱਖਿਆ ਹੋਵੇ| ਫਿਰ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਝਾਤੀ ਮਾਰਦੇ ਹੋ ਕੀ ਇੱਦਾਂ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਕਿਹੜੀ ਹੈ| ਫਿਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਚਾਨਕ ਯਾਦ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਕੀ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਨੇੜੇ ਹੈ ਸਰਵਾਨਾ ਭਵਨ| ਜਿੱਥੇ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਮਨ ਅਨੁਸਾਰ ਸਭ ਕੁਝ ਮਿੱਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ| ਅਸਲ ਵਿਚ ਇਹ ਸਵਾਲ ਤੁਹਾਡੇ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਭਰੋਸੇਯੋਗਤਾ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹਨ| ਸਰਵਾਨਾ ਭਵਨ- ਇੱਕ ਇੱਦਾਂ ਦਾ ਭੋਜਨਾਲਾ ਜਿੰਨੇ ਗ੍ਰਾਹਕਾਂ ਦਾ ਭਰੋਸਾ ਜਿੱਤਿਆ ਹੈ|
ਸਰਵਾਨਾ ਭਵਨ ਬਣਾਉਣ ਅਤੇ ਗ੍ਰਾਹਕਾਂ ਦਾ ਭਰੋਸਾ ਜਿੱਤਣ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਦੀ ਸੋਚ ਹੈ ਪੀ ਰਾਜਗੋਪਾਲ| ਇੱਦਾਂ ਹੋਇਆ ਕੀ ਇਕ ਵਾਰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਪੀ ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕੀ ਉਹ ਚੇਨਈ 'ਟੀ ਨਗਰ ਖੇਤਰ ਇਸ ਲਈ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿਉਕਿ ਕੇ ਕੇ ਨਗਰ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵੀ ਭੋਜਨਾਲਾ ਨਹੀਂ ਹੈ| ਚੇਨਈ ਦੇ ਕੇ ਕੇ ਨਗਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ| ਇਸ ਗੱਲ ਨੇ ਪੀ ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਤੱਕ ਹਿਲਾ ਦਿੱਤਾ| ਉਸੇ ਦਿਨ ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਨੇ ਤੈਅ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਭੋਜਨਾਲਾ ਖੁੱਲ੍ਹੇਗਾ ਅਤੇ ਜਨਤਕ ਭਰੋਸਾ ਜਿੱਤੇਗਾ| ਕੰਮ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਸੀ ਪਰ ਅਸੰਭਵ ਨਹੀ ਸੀ| ਮਜ਼ਬੂਤ ਇਰਾਦੇ ਨਾਲ ਪੀ ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਨੇ ਤਿਆਰੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਇਸ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਅੱਜ ਦੇਸ਼ ਭਰ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਸਰਵਾਨਾ ਭਵਨ ਦੀਆਂ ਕੁੱਲ 33 ਅਤੇ ਵਿਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ 47 ਸ਼ਾਖਾ ਹਨ|
ਬਚਪਨ ਅਤੇ ਗਰੀਬੀ ਦੇ ਦਿਨ
ਅੱਜ ਲੱਖਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਢਿੱਡ ਭਰਨੇ ਵਾਲੇ ਪੀ ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਦਾ ਬਚਪਨ ਵੱਡੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਵਿੱਚ ਗੁਜਰਿਆ| ਜਿਸ ਸਾਲ ਦੇਸ਼ ਆਜਾਦ ਹੋਇਆ ਉਸੀ ਸਾਲ ਪੀ ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਦਾ ਜਨਮ ਤਮਿਲਨਾਡੁ ਦੇ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਪਿੰਡ ਪੁੰਨਈਯਾਦੀ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ । ਕਿਸਾਨ ਪਿਤਾ ਨੇ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਲੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਲਾਲਨ ਪਾਲਣ ਕੀਤਾ । ਵੱਡੇ ਹੋਣ ਉੱਤੇ ਹਿੰਮਤ ਕਰਕੇ ਸਕੂਲ ਵੀ ਭੇਜਿਆ । ਉੱਤੇ ਜਿਸ ਘਰ ਵਿੱਚ ਖਾਣ ਦੇ ਲਾਲੇ ਪਏ ਹੋਣ ਉੱਥੇ ਪੜਾਈ ਲਕਜਰੀ ਹੀ ਮੰਨੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ । ਸੋ ਪੀ ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਨੂੰ ਸੱਤਵੀਂ ਕਲਾਸ ਦੇ ਬਾਅਦ ਪੜਾਈ ਛੋੜਨੀ ਪਈ ਅਤੇ ਢਿੱਡ ਭਰਨੇ ਲਈ ਇੱਕ ਰੇਸਟੋਰੇਂਟ ਵਿੱਚ ਬਰਤਨ ਅਤੇ ਝਾਡੂ ਘਰੋੜਿਆ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਣਾ ਪਿਆ । ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਹਾਲਾਤ ਦੇ ਨਾਲ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸਮਾਂ ਸੱਬ ਕੁੱਝ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹੈ । ਹੌਲੀ - ਹੌਲੀ ਪੀ ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਨੇ ਚਾਹ ਬਣਾਉਣਾ ਸਿੱਖਿਆ । ਇਸਦੇ ਬਾਅਦ ਖਾਨਾ ਬਣਾਉਣਾ ਵੀ ਸਿੱਖਿਆ । ਉੱਤੇ ਵਕਤ ਨੇ ਇੱਕ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਨੇ ਉਸ ਇਸ਼ਾਰੇ ਨੂੰ ਸੱਮਝਣ ਵਿੱਚ ਦੇਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ । ਇਸ ਦੇ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ ਉਨ੍ਹਾਂਨੂੰ ਇੱਕ ਕਿਰਾਨਾ ਸਟੋਰ ਉੱਤੇ ਸਾਫ਼ ਸਫਾਈ ਕਰਣ ਵਾਲੇ ਸਹਾਇਕ ਦੀ ਨੌਕਰੀ ਮਿਲ ਗਈ । ਇਸ ਨੌਕਰੀ ਨੇ ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦਿਸ਼ਾ ਦਿੱਤੀ । ਦਿਸ਼ਾ ਆਪਣਾ ਬਿਜਨੇਸ ਕਰਣ ਕੀਤੀ । ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਅਤੇ ਦੂੱਜੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰੋਂ ਦੀ ਮਦਦ ਵਲੋਂ ਘੱਟ ਲਾਗਤ ਵਿੱਚ ਹੀ ਛੇਤੀ ਹੀ ਇੱਕ ਕਿਰਾਨਾ ਦੁਕਾਨ ਖੋਲ ਦਿੱਤਾ । ਦੁਕਾਨ ਖੋਲ ਤਾਂ ਲਿਆ ਲੇਕਿਨ ਸਾਹਮਣੇ ਚੁਨੌਤੀਆਂ ਦਾ ਪਹਾੜ ਸੀ । ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਨੇ ਦੁਕਾਨ ਖੋਲੀ ਸੀ ਉਹ ਇੱਕਦਮ ਵਲੋਂ ਚਰਮਰਾ ਗਈਆਂ । ਇੱਕ ਪਲ ਲਈ ਅਜਿਹਾ ਲੱਗਣ ਲਗਾ ਕਿ ਸੱਬ ਕੁੱਝ ਬੇਕਾਰ ਹੋ ਗਿਆ । ਉੱਤੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹੈ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਉਂਮੀਦ ਵਲੋਂ ਬਹੁਤ ਕੋਈ ਹਥਿਆਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਅਤੇ ਧੀਰਜ ਵਲੋਂ ਅਚੂਕ ਕੋਈ ਦਵਾਈ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ । ਵਿਪਰੀਤ ਪਰੀਸਥਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਲਗਾਤਾਰ ਟੁੱਟਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਦੇ ਮਨ ਦੇ ਕਿਸੇ ਕੋਨੇ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੁਣ ਵੀ ਜਿੰਦਾ ਸੀ । ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕੁੱਝ ਕਰ ਗੁਜਰਨੇ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਅਤੇ ਧੀਰਜ ਵਲੋਂ ਅਚੂਕ ਕੋਈ ਦਵਾਈ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ । ਵਿਪਰੀਤ ਪਰੀਸਥਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਲਗਾਤਾਰ ਟੁੱਟਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਦੇ ਮਨ ਦੇ ਕਿਸੇ ਕੋਨੇ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੁਣ ਵੀ ਜਿੰਦਾ ਸੀ । ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕੁੱਝ ਕਰ ਗੁਜਰਨੇ ਦਾ ।
ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਪਰੀਖਿਆ ਦੀ ਘੜੀ ਖਤਮ ਹੋਈ । ਹੁਣ ਵਾਰੀ ਸੀ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਾਬਤ ਕਰਣ ਕੀਤੀ । ਗੱਲ 1979 ਕੀਤੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਸੇਲਸਮੈਨ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਦੇ ਦੇ ਨਗਰ ਵਿੱਚ ਖਾਣ ਲਈ ਇੱਕ ਰੇਸਟੋਰੇਂਟ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਹੈ । ਉਸ ਸੇਲਸਮੈਨ ਦੀ ਇਹ ਗੱਲ ਭਲੇ ਹੀ ਉਪਹਾਸ ਵਿੱਚ ਕਹੀ ਗਈ ਸੀ ਉੱਤੇ ਇਹੀ ਉਪਹਾਸ ਪੀ ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬੰਨ ਗਿਆ । ਦੋ ਸਾਲ ਦੇ ਅੰਦਰ ਯਾਨੀ 1981 ਵਿੱਚ ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਨੇ ਸਰਵਣਾ ਭਵਨ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ । ਇਹ ਉਹ ਦੌਰ ਸੀ ਜਦੋਂ ਬਾਹਰ ਖਾਨਾ ਖਾਨਾ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਚਲਨ ਨਹੀਂ ਜ਼ਰੂਰਤ ਸੀ । ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਨੇ ਜਨਤਾ ਦੀ ਇਸ ਮੰਗ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਰੇਸਟੋਰੇਂਟ ਬਿਜਨੇਸ ਵਿੱਚ ਅੰਗਦ ਦਾ ਪੈਰ ਜਮਾਂ ਦਿੱਤਾ ।
ਕੰਮ ਅਤੇ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਲਈ ਅਨੁਸ਼ਾਸਨ
ਭੋਜਨਾਲਾ ਚਲਾਣ ਲਈ ਪੀ ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਨੇ ਕੁੱਝ ਨਿਯਮ ਬਣਾਏ । ਇਸ ਨਿਯਮਾਂ ਵਿੱਚ ਗਾਹਕਾਂ ਦੀ ਭਰੋਸੇਯੋਗਤਾ ਨੂੰ ਸਭਤੋਂ ਉੱਤੇ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ । ਭੋਜਨਾਲਾ ਵਿੱਚ ਗਾਹਕਾਂ ਦੀ ਭਰੋਸੇਯੋਗਤਾ ਬਣਦੀ ਹੈ ਸਾਫ਼ ਸਫਾਈ ਦੇ ਨਾਲ ਵਧੀਆ ਅਤੇ ਸ਼ੁੱਧ ਖਾਣ ਵਲੋਂ । ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਨੇ ਖਾਣ ਦੀ ਗੁਣਵੱਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਸਮੱਝੌਤਾ ਕਰਣ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਉਸਨੂੰ ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਨੇ ਬਾਹਰ ਦਾ ਰਸਤਾ ਵਿਖਾ ਦਿੱਤਾ । ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਰਸੋਇਯੋਂ ਨੇ ਖਾਨਾ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਘੱਟੀਆ ਮਸਾਲੀਆਂ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਈ ਵਾਰ ਤਨਖਵਾਹ ਵੀ ਕੱਟ ਲਈ ਗਈ । ਇਸ ਗੱਲਾਂ ਦਾ ਸਿੱਧਾ ਮਤਲੱਬ ਸੀ ਕਿ ਖਾਣ ਦੀ ਗੁਣਵੱਤਾ ਸਭਤੋਂ ਜਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਗਾਹਕਾਂ ਦੀ ਤਸੱਲੀ ਸਰਵੋਪਰਿ ਹੈ । ਇਸਦਾ ਖਾਮਿਆਜਾ ਇਹ ਹੋਇਆ ਕਿ ਸਰਵਣਾ ਭਵਨ ਘਾਟੇ ਵਿੱਚ ਚਲਣ ਲਗਾ । ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਿਨਾਂ ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਨੇ ਹਰ ਮਹੀਨੇ ਦਸ ਹਜਾਰ ਰੁਪਏ ਤੱਕ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਝੇਲਾ । ਲੇਕਿਨ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜਿਸਦੀ ਨਿਅਤ ਸਾਫ਼ ਹੈ ਉਸਦਾ ਬਰਕਤ ਵੀ ਤੈਅ ਹੈ । ਅਕਸਰ ਸਫਲਤਾ ਭਲੇ ਹੀ ਦੇਰ ਵਲੋਂ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਉੱਤੇ ਜਦੋਂ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਸੁਕੂਨ ਨੈਸਰਗਿਕ ਲੱਗਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ । ਪੀ ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਦਾ ਸਰਵਣਾ ਭਵਨ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਮਿਸਾਲ ਬੰਨ ਗਿਆ ਅਤੇ ਮੁਨਾਫੇ ਦੀ ਮੀਂਹ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ।
ਸਰਵਣਾ ਭਵਨ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ਦਾ ਰਾਜ ਸਿਰਫ ਸ਼ੁੱਧ ਖਾਨਾ ਹੈ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੈ । ਸਗੋਂ ਇੱਕ ਪਰਵਾਰ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਹੈ । ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਨੌਕਰ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਪਰਵਾਰ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰੱਖਿਆ ਹੈ । ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਨੂੰ ਪਰਵਾਰ ਦੀ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਸੱਮਝਿਆ ਹੈ । ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਕਰਮਚਾਰੀ ਖੁਸ਼ ਰਹਾਂਗੇ ਉਦੋਂ ਰੇਸਟੋਰੇਂਟ ਦਾ ਮਾਹੌਲ ਅੱਛਾ ਰਹੇਗਾ । ਇਸਲਈ ਰੇਸਟੋਰੇਂਟ ਦੇ ਨਾਲ - ਨਾਲ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਦੀ ਸਾਫ਼ ਸਫਾਈ ਦਾ ਵੀ ਭਰਪੂਰ ਖਿਆਲ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । ਇਸਦਾ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਉਦਾਹਰਣ ਹੈ ਸਰਵਣਾ ਭਵਨ ਵਿੱਚ ਖਾਣ ਲਈ ਪਲੇਟਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਕੇਲੇ ਦੇ ਪੱਤੇ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ । ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਦਾ ਇਹ ਪ੍ਰਯੋਗ ਗਾਹਕਾਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਪਸੰਦ ਆਇਆ ਹੀ ਨਾਲ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਲਈ ਵੀ ਕਾਫ਼ੀ ਕਾਰਗਰ ਸਾਬਤ ਹੋਇਆ । ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਪਲੇਟਸ ਹਟਾਣ ਦੀ ਝੰਝਟ ਅਤੇ ਨਹੀਂ ਹੀ ਉਸਨੂੰ ਧੋਣੇ ਲਈ ਕੋਈ ਹਾਇਤੌਬਾ । ਇਸਦੇ ਇਲਾਵਾ ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਲਈ ਇਹ ਨਿਯਮ ਬਣਾਇਆ ਕਿ ਮਹੀਨੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਾਰ ਸਭ ਦੇ ਸਭ ਜਰੂਰ ਬਾਲ ਕਟਵਾਏੰਗੇ । ਇਸਤੋਂ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਕਦੇ ਖਾਣ ਵਿੱਚ ਬਾਲ ਡਿੱਗਣ ਦੀ ਕੋਈ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾਲ ਵਿੱਚ ਕਰਮਚਾਰੀ ਚੰਗੇ ਅਤੇ ਸਾਫ਼ ਸੁਥਰੇ ਵੀ ਦਿਖਦੇ ਹਨ । ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਸਖ਼ਤ ਹਿਦਾਇਤ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਦੇਰ ਰਾਤ ਤੱਕ ਫਿਲਮਾਂ ਨਹੀਂ ਵੇਖੋ , ਇਸਤੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਾਰਿਆਕਸ਼ਮਤਾ ਉੱਤੇ ਅਸਰ ਪੈਂਦਾ ਹੈ । ਉੱਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਲਈ ਜਿੰਨੀ ਸੱਖਤੀ ਹੈ ਓਨੀ ਹੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਮ ਵੀ । ਸਰਵਣਾ ਭਵਨ ਦੇ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਦੀ ਨੌਕਰੀ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦਾ ਵੀ ਪੂਰਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । ਨਾਲ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਬਕਾਇਦਾ ਘਰ ਵੀ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਮਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਤਨਖਵਾਹ ਵੀ ਬੜਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ । ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਰਵਾਰ ਦੇ ਕੋਲ ਪਿੰਡ ਜਾਣ ਲਈ ਵੀ ਸਾਲਾਨਾ ਪੈਸੇ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ । ਸ਼ਾਦੀਸ਼ੁਦਾ ਪਰਵਾਰ ਦੀ ਬਿਹਤਰੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦੋ ਬੱਚੀਆਂ ਦੀ ਪੜਾਈ ਦਾ ਪੂਰਾ ਖਰਚਾ ਵੀ ਸਰਵਣਾ ਭਵਨ ਹੀ ਚੁੱਕਦਾ ਹੈ । ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਕਰਮਚਾਰੀ ਦੀ ਤਬਿਅਤ ਖ਼ਰਾਬ ਹੋ ਗਈ ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਲਈ ਖਾਸ ਤੌਰ ਉੱਤੇ ਦੋ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਲਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।
ਮਾਮਲਾ ਦਰਜ
ਹਜਾਰਾਂ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਅਤੇ ਚਿੰਤਾ ਕਰਣ ਵਾਲੇ ਪੀ ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਲਈ 2009 ਅੱਛਾ ਨਹੀਂ ਸਾਬਤ ਹੋਇਆ । ਵਜ੍ਹਾ ਹੈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਹੱਤਿਆ ਦਾ ਮਾਮਲਾ ਦਰਜ ਹੋਣਾ । ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਉੱਤੇ ਇਲਜ਼ਾਮ ਲਗਾ ਆਪਣੇ ਮੈਨੇਜਰ ਦੀ ਧੀ ਦੇ ਦੋਸਤ ਸੰਥਾਰਮ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਦਾ । ਦੱਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਆਪਣੇ ਮੈਨੇਜਰ ਦੀ ਧੀ ਜੀਵਾਜੋਤੀ ਵਲੋਂ ਵਿਆਹ ਕਰਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸਨ ਲੇਕਿਨ ਜੀਵਾਜੋਤੀ ਅਤੇ ਸੰਥਾਰਮ ਇੱਕ ਦੂੱਜੇ ਨੂੰ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ । ਕਈ ਧਮਕੀਆਂ ਦੇ ਬਾਅਦ ਵੀ ਜਦੋਂ ਜੀਵਾਜੋਤੀ ਅਤੇ ਸੰਥਾਰਮ ਦਾ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਡਰਾ ਤਾਂ ਅਚਾਨਕ ਸੰਥਾਰਮ ਦਾ ਅਗਵਾਹ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਕੁੱਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਉਸਦੀ ਲਾਸ਼ ਮਿਲੀ । ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਮਾਮਲਾ ਦਰਜ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਪੀ ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਨੂੰ ਗਿਰਫਤਾਰ ਕਰ ਜੇਲ੍ਹ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ । ਲੇਕਿਨ ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਪੁਖਤਾ ਪ੍ਰਮਾਣ ਨਹੀਂ ਮਿਲਣ ਦੀ ਵਜ੍ਹਾ ਵਲੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂਨੂੰ ਜ਼ਮਾਨਤ ਮਿਲ ਗਈ ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਕਿਸੇ ਸੰਪਾਦਕ ਨੇ ਜਦੋਂ ਸਰਵਣਾ ਭਵਨ ਦੇ ਇੱਕ ਅਧਿਕਾਰੀ ਵਲੋਂ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਸਰਵਣਾ ਭਵਨ ਵਿੱਚ ਜਾਕੇ ਖਾਨਾ ਖਾਣ ਦਾ ਮਤਲੱਬ ਹੈ ਇੱਕ ਹਤਿਆਰੇ ਦੀ ਜੇਬ ਭਰਨਾ । ਇਸਦੇ ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ ਅਧਿਕਾਰੀ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਆਪਣੀ ਜਿੰਦਗੀਆਂ ਵਿੱਚ ਅਸੀ ਨਹੀਂ ਜਾਣ ਕਿੰਨੇ ਅਜਿਹੇ ਲੋਕਾਂ ਵਲੋਂ ਮਿਲਦੇ ਹਾਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਕੋਈ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ । ਉਨ੍ਹਾਂਨੇ ਆਜਤਕ ਕੀ ਅੱਛਾ ਅਤੇ ਕੀ ਖ਼ਰਾਬ ਕੀਤਾ , ਫਿਰ ਵੀ ਅਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਬਿਜਨੇਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ । ਅਜਿਹੇ ਵਿੱਚ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਅੱਛਾ ਖਾਨਾ ਉਪਲੱਬਧ ਕਰਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਨਹੀਂ ਜਾਣ ਦਾ ਕੋਈ ਮਤਲੱਬ ਨਹੀਂ ਬਣਦਾ ।
ਲੇਖਕ: ਧੀਰਜ ਸਾਰਥਕ
ਅਨੁਵਾਦ: ਅਨੁਰਾਧਾ ਸ਼ਰਮਾ